18 Aralık'lara Bravo!

'Yaş'lı. Başka dillerde de, artan yaşla doğru orantılı süreklilik ifade eden, acımasız bir sıfat olarak karşımıza çıkıyor bu kelime. 'Age'd mesela. 'İhtiyar olmak' anlamının yanısıra bir aidiyet olgusunu da beraberinde getiriyor bu sözcük. Yaşlı olmak veya yaşlanmak, işte bu yüzden bunlar garip. Aslına bakarsanız, ihtiyar olmak genç olmak kadar büyük bir trajedi değildir. Zira 'yaş'lı insanın geçirdiği o yıllar kendisine aittir artık, ama genç bir insan bilinmeyene kürek çekiyor gibidir. Kendisine henüz ait olmayan bir geleceğin, koskoca yılların planlamasını ve hesabını yapar durur. Evet bu çok büyük bir trajedidir: henüz sahip olmadığın bir şeyi sahiplenmek. Yaşlanmak bir statü gibidir ama nedense kimse bunu üstünde taşımak istemez. Geçirilen yıllar belli bir kotayı aşınca bir kısmı inkar edilir. Yaşımız sorulunca birkaç eksik bir sayı söyleriz, doğumgünü pastamıza artık tek mum koyarız mesela. Sırf bu ihtiyarlama korkusuyla, yaşlanmanın getirdiği sahip olma duygusunu da kovarız hayatlarımızdan. İnsanın anılarının, kendine ait yıllarının olması ne korkunçtur!?

....

18 Aralık 2008, S.E.

Bana geldiler

Bu aralar en sevdiğim şarkı olabilir yeniden.

Ya da diğer bir deyişle,

Nerede benim manifestom?!

...............'Yanında birileri varken yalnız olmaktan kastettiğim, 'kalabalıklar arasında yalnız kalmış insan' klişesi değil. Aslına bakarsan çok kişisel bir sorunu tüm insanlığa mal etmemdi bu. Etrafında olmaları, yalnız olmadığın anlamına gelmez. 'Melek'leri tanıyamazsın. Tanımlayamadığın, bilmediğin, sadece iyi niyetiyle orada olduğunu varsaydığın her şey, 'etrafında' olsa dahi sıkıntı yaratır bir yerden sonra. Soyutlanmayı gerektirirler dolayısıyla. Aslında tam anlamıyla yalnız olabilmek, bir insan için çok büyük bir lütuftur. Kastettiklerim bunlardı. Aklına yağmur altında, kalabalıklar içinde dolaşan o dalgın, gri ceketli yalnız adam klişesi gelmesin. ' ..........

S.E

11 Ağustos 2009

Bir zamanlar bir şeyler yazardım.